Weekend Blue Mountains (19-22 oktober)

Een dag later dan beloofd, maar hier komt dan toch het verslag van de afgelopen 4 dagen. Erik en ik hadden het idee dat de Blue Mountains niet zover van Canberra af lagen. Well, voor Aussies misschien niet, maar wij vonden 6 uur rijden (incl stops) best ver... :-). We gingen als eerste naar Blackheath (= zwarte heide), waar we bij Govetts Leap een prachtig uitzicht haddden op de Blue Mountains. De bergen hebben een blauwe waas wat wordt veroorzaakt door de olie in de eucalyptusbomen. We zijn wezen wandelen in de omgeving. De route bestond uit alleen maar treden (want: in de bergen!). Na ongeveel 400 treden naar beneden gelopen te hebben, vonden Erik en ik het wel genoeg. De terugweg was héél, héél, héél zwaar!!
Het gehuurde huis was groot en heel leuk. Het stond hoog in de bergen, dus we hadden op de veranda en vanuit het huis een mooi uitzicht.

Zaterdag zijn we naar Katoomba gegaan. Daar is een rotsenformatie wat The Three Sisters wordt genoemd. Het was een erg warme dag; eindelijk! De eerdere dagen waren erg winderig en niet erg warm. 's nachts is het gewoon erg koud: 2-4 graden! Mijn broer, die al eerder naar Australië was vertrokken, was inmiddels bij ons aangekomen.
Terwijl mijn zus, zwager en broer een wandeling van 900 treden naar beneden maakten, vervolgens met een treintje 75 graden omhoog gingen en daarna nog met de kabelbaan over de rotsen teruggingen, zijn Erik en ik naar een Aboriginals Center geweest. Mooie schilderijen, didgereedo-muziek en een mooie motor. Het stuur was gemaakt van een boomerang en de uitlaat van slangenvel. De vlag bestaat uit de kleuren rood (voor het land); zwart (voor de bewoners) en geel (voor de zon).
Terug in ons huisje hebben we op de veranda wat gedronken. Opeens kwam er een King Parrot (een soort papegaai) op de rand van de veranda zitten, vlak bij ons. HIer hebben we hele mooie foto's van gemaakt.
Zondag zijn we teruggereden naar Canberra. Onderweg zijn we naar Wentworth Falls gegaan. En (uiteraard; want we zijn in de bergen) wéér een wandeling met véél trappen, haha. Onze kuiten zijn inmiddels een stuk gespierder.

Vandaag hebben we een rustdag ingelast. We zijn naar het centrum gegaan en hebben een webcam gekocht. Nu kunnen we skypen met het thuisfront. We hebben met de webcam van Norm al 'geskypt' met Madeleine, Tamara (en Mila!) en Natasja. Wat een geweldige manier om met elkaar te praten! Erik heeft vandaag voor het eerst met de auto gereden. Gemma, mijn nicht, was zijn 'instructor'. Ze vond dat Erik het heel goed deed, ondanks dat hij steeds de ruitenwisser gebruikte i.p.v. de richtingaanwijzer (die natuurlijk net andersom zitten als bij ons!).
Nu ben ik vol vertrouwen, dat het rijden met de 'campervan' goed zal gaan. We zijn al aardig gewend aan het links rijden.
Ik heb al kennis gemaakt met de 'sandflies'. Als je geprikt bent door die zandviegen, dan krijg je soort muggenbulten, maar het jeukt véél erger en de bulten zijn groter! En het duurt langer voordat de plekken weg zijn.
Zo, dat was een lang verslag. Morgen meer. Dan gaan we naar Tidbinbilla. Daar zullen we o.a. kangaroes en emoes in het wild zien. Tot morgen.